Filmy paryż, rewolucja francuska

Historia Marii Antoniny - francuskiej królowej, żony Ludwika XVI, która w okresie dyktatury jakobińskiej wraz z mężem została osadzona w więzieniu i ścięta.

Akcja filmu rozpoczyna się wiosną 1794 r. W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się wprawdzie na sądzenie Dantona, ale inni członkowie Komitetu przytaczają wciąż nowe argumenty przeciwko niemu. Jednocześnie dochodzi do konfiskaty redagowanej przez Desmoulinsa gazety dantonistów „Vieux Cordelier”. Wkrótce Danton otrzymuje poufne ostrzeżenie, że rząd nosi się z zamiarem aresztowania go. Z inicjatywy Robespierre'a dochodzi do spotkania obu przywódców, ale nie udaje im się osiągnąć porozumienia. W Komitecie Ocalenia Robespierre domaga się aresztowania Dantona. Nalega, by nastąpiło to szybko, gdyż czas pracuje na korzyść jego przeciwnika, który może w ciągu paru dni zmobilizować przeciw rządowi armię. Na podstawie raportu Saint-Juste'a zostaje przygotowana lista osób do aresztowania.

Opowieść o spartaczonym Armagedonie, w której pojawiają się anioł, demon, jedenastoletni Antychryst i wieszcząca zagładę czarownica.

Sidonie Laborde (Léa Seydoux) pracuje jako służąca i z poświęceniem służy kapryśnej królowej Marii Antoninie (Diane Kruger). Zamieszki w Paryżu zwiastują wybuch rewolucji.

Film ukazuje karierę Napoleona Bonaparte od jego dzieciństwa aż po wkroczenie do Włoch w 1797 roku.

Akcja filmu rozgrywa się we Francji w 1794 roku. Rewolucja francuska weszła w najbardziej krwawą fazę, a markiz znowu siedzi w więzieniu. Purytański Robespierre proklamował właśnie kult Doskonałego Człowieczeństwa, w którym nie ma miejsca dla libertynów, ateistów, ludzi niemoralnych, niegodnych życia w społeczeństwie, czyli takich, jakim m.in. był autor szokującej "Justyny". Sade ma 50 lat i zdążył się już "zaprzyjaźnić" z takimi miejscami jak Bastylia, czy więzienie Św. Łazarza, więc przeniesienie go do szpitala Picpus wydaje się zbawieniem: inne towarzystwo, a przede wszystkim piękne kobiety, które można wiele nauczyć...

Henriette i Louise, dwie sieroty wychowują się razem jak siostry. Kiedy Louise traci wzrok, Henriette obiecuje jej, że będzie się nią opiekowała do końca życia. Dziewczyny wyjeżdżają do Paryża szukać sposobu na wyleczenie. Tam Henriette zostaje porwana przez pożądliwego arystokratę...

Zmierzch osiemnastego wieku. Osobliwa para: mała sierota o tajemniczych korzeniach i młoda włoska pielęgniarka Laura (Lou de Laâge), również niepewnego pochodzenia. Ciągną nas za sobą przez Europę: Rzym, Paryż, Parmę, Wenecję, Londyn. Zawsze w cieniu, niepokojone przez złowrogiego kardynała. Żyjące wśród intryg Watykanu, widzące spekulacje na dworze wersalskim, uczestniczące w konwulsjach i śmierci rewolucji francuskiej.

Za kradzież, Jean Valjean skazany został na galery. Po dziewiętnastu latach wychodzi na wolność. Jako zatwardziały przestępca Valjean kradnie srebra biskupowi, który udzielił mu schronienia. Zostaje złapany, ale gospodarz zamiast oddać go w ręce policji, przebacza mu i ofiarowuje dwa srebrne świeczniki. Zdumiony okazaną mu łaską Jean postanawia zmienić całe swoje dotychczasowe życie i czynić wyłącznie dobro.

W Paryżu, trzy tygodnie po Waterloo, w nocy 6 lipca 1815 roku. Francja zaatakowana, klęska Napoleona, Paryż zajęty przez aliantów, ludzie są niespokojni. Napoleon wyrusza na wygnanie. Królewiczowie zajmują Paryż i próbują przywrócić monarchię. Talleyrand (Claude Rich), sprytny polityk o giętkich przekonaniach, zaprasza szefa policji i gorliwego rewolucjonistę Fouché'a (Claude Brasseur) na kolację i próbuje przekonać go, aby służył królowi. W czasie posiłku obrażają się nawzajem, oskarżają się wzajemnie i na pierwszy rzut oka wyglądają jak śmiertelni wrogowie. Ale zdecydowanie mają jedną wspólną cechę: oboje są głodni.